ادامهء تفسیر سورهء مبارکهء تحید-ادامهءتفسیر رحمن و رحیم
در مورد رحمن گفتیم که اشاره به رحمت واسعه و پهناور خدا وند بر بندگانش را دارد.که شامل روزی و نعمت دهی و ... بر انان است. همانطور که گفته شد این نام برکسی غیر از حضرت احدیت تعیّن نمیپذیرد مثلا به فرد میگویند رحیم القلب اما رحمن القلب یا رحمن نمیتوان گفت چون رحمان توانا به رفع گرفتاریهاست اما بعضی از افراد جایز میدانند که این نام بر غیر خدا هم قرار بگیرد و مقصودشان این است که فرد در اوج رحمت است.اما بنا بر آنچه گفته شده صحیح نیست این نام بر غیر خداوند قرار بگیرد.و نظر جناب شیخ صدوق هم در کتاب توحیدشان همین است.اما در باب معنی رحیم همان طور که ذکر شد رحمت خاصهء خداوند است به مومنان خاص خود. چنانکه خداوند در قرآن فرموده و کان بالمومنین رحیما.رحمن و رحیم دونام مشتق شده از رحمتند.به قرآن رحمت گفته میشود که :هدی و رحمه .در باب معنی رحمت بیشتر گرایش به نعمت دهندگی دارد نه رحم به معنای دلسوزی.چون خداوند دلسوزی ندارد.(چون دلسوزی خداوند تغییر و تغیّر در ذات است و حالت پذیری و ناپایداری)و این صفات سلبیه است.
اما متاسفانه در غالب قرآنها ترجمه ها نادرست است و خداوند را بنام بخشنده و مهربان میشناسند.اگر بخشندگی به معنای بخشش پول و اموال و ... باشد معنای آن در عربی وهاب العطایا میشود.اگر هم بخشش گناهان باشد که میشود:غفار غفور غافر عفو و ...
مهربانی هم که در زبان عربی تعبیر به رئوف میشود
پس بهترین ترجمه ای که من در تعبیر رحمن و رحیم تشخیص دادم این است که بنام خدایی که دارای دو نوع رحمت است رحمت عام و رحمت خاص .هر بنده ای در هر ساحتی عموما از هر دو نو ع رحمت بهره مند است منتهی زاویهء دید بیننده مهم است مثلا
خداوند به همهء مو جودات رحمانیت و لطف عام دارد اما به انسانها و جنها بعلت اختیارشان لطف خاص دارد.یعنی رحیمیت.دوباره به همین دوطایفه لطف عام دارد (به نسبت خودشان)و به انسان لطف رحیمیت چون پیامبران از جنس ما هستند ولی جنها پیامبر ندارند.دوباره به انسانها لطف عام اما به اهل کتاب رحیمیت.دوباره به اهل کتاب رحمانیت و به مسلمانان رحیمیت.دوباره به مسلمانان رحمانیت و به شیعیان مخلص رحیمیت.دوباره به شیعیان رحما نیت و به علمای حقیقی شیعه رحیمیت و ...
در مورد رحمن گفتیم که اشاره به رحمت واسعه و پهناور خدا وند بر بندگانش را دارد.که شامل روزی و نعمت دهی و ... بر انان است. همانطور که گفته شد این نام برکسی غیر از حضرت احدیت تعیّن نمیپذیرد مثلا به فرد میگویند رحیم القلب اما رحمن القلب یا رحمن نمیتوان گفت چون رحمان توانا به رفع گرفتاریهاست اما بعضی از افراد جایز میدانند که این نام بر غیر خدا هم قرار بگیرد و مقصودشان این است که فرد در اوج رحمت است.اما بنا بر آنچه گفته شده صحیح نیست این نام بر غیر خداوند قرار بگیرد.و نظر جناب شیخ صدوق هم در کتاب توحیدشان همین است.اما در باب معنی رحیم همان طور که ذکر شد رحمت خاصهء خداوند است به مومنان خاص خود. چنانکه خداوند در قرآن فرموده و کان بالمومنین رحیما.رحمن و رحیم دونام مشتق شده از رحمتند.به قرآن رحمت گفته میشود که :هدی و رحمه .در باب معنی رحمت بیشتر گرایش به نعمت دهندگی دارد نه رحم به معنای دلسوزی.چون خداوند دلسوزی ندارد.(چون دلسوزی خداوند تغییر و تغیّر در ذات است و حالت پذیری و ناپایداری)و این صفات سلبیه است.
اما متاسفانه در غالب قرآنها ترجمه ها نادرست است و خداوند را بنام بخشنده و مهربان میشناسند.اگر بخشندگی به معنای بخشش پول و اموال و ... باشد معنای آن در عربی وهاب العطایا میشود.اگر هم بخشش گناهان باشد که میشود:غفار غفور غافر عفو و ...
مهربانی هم که در زبان عربی تعبیر به رئوف میشود
پس بهترین ترجمه ای که من در تعبیر رحمن و رحیم تشخیص دادم این است که بنام خدایی که دارای دو نوع رحمت است رحمت عام و رحمت خاص .هر بنده ای در هر ساحتی عموما از هر دو نو ع رحمت بهره مند است منتهی زاویهء دید بیننده مهم است مثلا
خداوند به همهء مو جودات رحمانیت و لطف عام دارد اما به انسانها و جنها بعلت اختیارشان لطف خاص دارد.یعنی رحیمیت.دوباره به همین دوطایفه لطف عام دارد (به نسبت خودشان)و به انسان لطف رحیمیت چون پیامبران از جنس ما هستند ولی جنها پیامبر ندارند.دوباره به انسانها لطف عام اما به اهل کتاب رحیمیت.دوباره به اهل کتاب رحمانیت و به مسلمانان رحیمیت.دوباره به مسلمانان رحمانیت و به شیعیان مخلص رحیمیت.دوباره به شیعیان رحما نیت و به علمای حقیقی شیعه رحیمیت و ...
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
دوستان عزیز بیایید گفتگو کنیم....
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.